|
> Home > Actueel > Effectieve natuurbescherming vereist focus op soort en mens
Effectieve natuurbescherming vereist focus op soort en mens- 8 april 2016 -Het beschermen van het leefgebied van weidevogels als de grutto is een morele verplichting die een rijk land als Nederland op zich moet nemen. Vogels die hier al miljoenen jaren verblijven zullen anders het loodje leggen. En dat komt niet doordat de soort zich niet kan aanpassen. Een te snelle verandering naar een eenvormig landschap is een belangrijkere reden. En voor behoud is steun van natuurgebruikers onontbeerlijk. Die uitspraken deed prof. David Kleijn bij zijn inauguratie als hoogleraar Plantenecologie en natuurbeheer aan Wageningen University op 7 april. Uit archeologische opgravingen is gebleken dat de kenmerkende Nederlandse weidevogel, de grutto, reeds de uitgestrekte laagvenen in onze streken bewoonde, toen de eerste mensen hier een bestaan opbouwden. Grote delen van het drassige land bestonden uit ondiepe laagten gevuld met water met lichte verhogingen van veen, zoals we nu nog aantreffen in Estland, waar de grutto in deze habitat broedt. In ons land werden de veengebieden ontsloten en het veen afgegraven, zodat het oorspronkelijke landschap werd vervangen door bloemrijke weiden en hooilanden. De grutto wist zich aan deze nieuwe omgeving wonderwel aan te passen doordat hij kon profiteren van het hogere voedselaanbod. De laatste decennia echter gaan de veranderingen zo snel dat de vogel de landschapswijzigingen niet meer kan bijbenen. “De conclusie is dat niet de veranderingen zelf, maar het tempo waarop die zich voltrekken funest dreigen te worden voor onze nationale vogel’, aldus prof. Kleijn. Een soortgelijk lot bedreigt soorten als de Europese hamster, de inheemse rivierkreeft of de boshommel.
Soortbescherming Het belang van een hoge biodiversiteit in Nederland is niet gering. Behalve de morele natuurwaarde is ook de economische waarde niet te onderschatten. Zo toonde prof. Kleijn met collega’s eerder aan dat er minimaal 785 soorten bijen zijn die gewassen bevruchten, zodat ze vrucht en zaad zetten. De wilde bijen dragen door het bevruchten van bloeiende gewassen voor ruim $3000 per hectare bij aan het inkomen van boeren en tuinders, zelfs iets meer dan tamme honingbijen.
Aanbevelingen voor soortbehoud “De natuur maakt het niet uit of soorten verdwijnen. Mensen wel. Daarom gaat natuurbehoud alleen mensen aan,” zegt prof. Kleijn. “En derhalve moeten de uitkomsten van ecologisch onderzoek mede gericht zijn op de diverse gebruikers van natuur: recreanten, boeren, beheerders. Want zonder hun steun is geen enkele ecologische oplossing effectief.”
Bron: Wageningen University
|